Ik ben ziek. En dat voelt paradoxaal
Stilstand voelt als falen. Maar wat als vertragen juist de sleutel is tot échte verandering?
Ik ben ziek. En dat voelt paradoxaal.
In een wereld waarin we altijd 'aan' moeten staan, waarin zelfs ziek zijn voelt als falen, worstel ik met de drang om door te blijven gaan. Want stilstaan? Dat mag niet. Terwijl juist die vertraging nodig is om echt te voelen, te reflecteren en betekenis te geven aan wat er gebeurt.
In deze wereld waarin veranderingen steeds sneller op elkaar volgen, we problemen om ons heen zien, die ons soms letterlijk raken, soms ook niet, maar waar we weinig grip op hebben, terwijl we er wel persoonlijk door geraakt worden...
het is er.. het maakt ons apatisch, verlangend naar beter,
vol hoop op...
op wat eigenlijk?
En dus leidt het tot stress en een continue gevoel van overweldigd zijn. En dus openen we Linkedin of Insta toch maar weer om nog een dosis overprikkeling er boven op te gooien.
We hebben een griepepidemie as we speak in Nederland. En onze reactie is: doorgaan, morgen weer oppakken.. niet te lang niks doen en continue het gevoel hebben van nut en waarde te moeten zijn...
Ik vecht er zelf al de hele week tegen.
Het zorgt voor griepgolf die we nu hebben. We behandelen de griep als een verkoudheid.. gaan te snel naar buiten, steken de rest aan en voelen ons weken belabberd. Want stilstaan mag niet.
Ik geloof met Osees dat merken in staat zijn om gedragsverandering teweeg te brengen.
Wij geloven in een wereld waar merken de kracht hebben om mensen te inspireren, hen te helpen hun beste zelf te ontdekken en voelbare impact te hebben op de samenleving. Merken bieden houvast, versterken menselijke waarden en zorgen ervoor dat mensen zichzelf en anderen beter zien en waarderen.
Maar verandering gaat sneller dan ooit, en dus voelen we ons vaker overweldigd dan geïnspireerd. De continue stroom aan informatie, de versnippering van aandacht, het gevoel van machteloosheid tegenover wereldgebeurtenissen – het vreet energie. We zoeken houvast, maar vinden alleen nog meer prikkels.
De paradox van vooruitgang
We willen autonomie, maar verdrinken in keuzes. We omarmen technologie, maar verliezen grip. We zoeken betekenis, maar vullen de leegte met afleiding.
Extreme verwondering, human value en female focus. Dat waren de trends van 2024. Ze legden bloot hoe mensen verlangen naar merken die hen raken, die emotie laten zien, die écht iets toevoegen. Nu, in 2025, verdiepen we die inzichten.
Elke dag produceren we 147 zettabytes aan nieuwe data – dat is ongeveer 30 miljard films in 4K. We raken verdwaald in de hoeveelheid informatie en de snelheid waarmee de wereld verandert. We willen vrijheid, maar de overdaad aan opties verlamt ons. Het resultaat? Een collectieve staat van overprikkeling en een diepgeworteld verlangen naar eenvoud.
Trend 1: Eenvoud als luxe
Mensen snakken naar merken die overzicht, rust en helderheid bieden. De merken die winnen, zijn niet degenen die het hardst schreeuwen, maar degenen die kiezen voor radicale eenvoud. Hoe minder keuzes, hoe beter. Hoe minder afleiding, hoe waardevoller de interactie. Hoe minder frictie, hoe groter de impact.
Wat betekent dit voor merken? Maak keuzes. Bied eenvoud. Wees voorspelbaar en betekenisvol.
Beperk het aantal keuzes
Gebruik duidelijke, eenvoudige taal
Minimaliseer ruis en afleidingen
Speel in op herkenning en stabiliteit
De wereld voor vrouwen staat open (maar niet vanzelf)
Een opvallende ontwikkeling: merken beginnen eindelijk de andere helft van de wereldbevolking serieus te nemen.
Ik woonde recent Her Capital Connection bij als angel investor. Bijna 70 aanvragen, allemaal van vrouwelijke founders. Maar liefst 13 daarvan waren gericht op de gezondheid van de vrouw, haar mentale staat of het gezin vanuit een vrouwelijk perspectief. Dit was geen toeval, dit is een verschuiving. We zien haar. We voelen haar. We ontmoeten haar waar ze is.
Merken die dit begrijpen, positioneren zichzelf niet alleen sterker, maar creëren ook diepere verbindingen met hun doelgroep. Female focus is niet alleen een niche; het is een strategische noodzaak.
Trend 2: Divide & Conquer
In mijn vorige nieuwsbrief schreef ik over het belang van timing en positionering. Hoe je niet alleen moet weten waar je staat, maar ook wanneer je moet bewegen. Tijdens de presentatie van het PIM Trendrapport 2025 werd dit pijnlijk zichtbaar. Het thema van de avond was verbinding, maar juist daar ging het mis. Er was geen echte dialoog, geen reflectie op hoe de trends van 2025 voortbouwen op die van 2024. De vragen uit het publiek werden afgedaan, alsof trends uit het niets ontstaan en los van elkaar bestaan. Maar zo werkt het niet.
De trends van 2025 – en hoe merken hierop inspelen – bouwen direct voort op wat we vorig jaar al zagen: extreme verwondering, human value en female focus. En nu? Nu verdiepen we die inzichten en voegen we er iets cruciaals aan toe: verdeeldheid en de behoefte aan leiderschap.
Tijdens de presentatie van het trendrapport had ik een gesprek met een ondernemer. Een man, wit, 40, eigenaar van een creatief bureau. Hij voelde de spanning. "Ik weet niet wat ik wel of niet kan zeggen," gaf hij toe. Zijn lichaamstaal sprak boekdelen: wegkijkend, voorzichtig formulerend.
Dus ik vroeg: "Hoe ervaar jij de verschuiving in hoe we over diversiteit en inclusie spreken?" Hij worstelde niet zozeer met diversiteit zelf, maar met de angst om iets verkeerd te zeggen. "Ik kan er ook niks aan doen dat ik wit ben," zei hij bijna verdedigend.
Toen ik hem vroeg of de samenstelling van zijn omgeving echt zoveel anders is dan toen hij op school zat, opende dat iets. Hij begon te reflecteren op hoe structuren en kansen onbewust verdeeld waren. Het inzicht dat inclusie niet betekent dat er minder plek is voor hem, maar dat de ruimte die er altijd al was, nu eerlijker verdeeld wordt, maakte iets los. Dit is precies waarom deze gesprekken nodig zijn: om door de ongemakkelijkheid heen tot begrip te komen.
40% van de wereldbevolking stemde afgelopen jaar. Vrijwel nergens bleef de zittende regering zitten. De behoefte aan verandering is voelbaar.
Maar in plaats van verbondenheid, voelen we verdeeldheid. We zijn bang om ons uit te spreken. Bang om het verkeerde te zeggen. We trekken ons terug in onze eigen bubbels, terwijl we offline steeds homogener worden. Online krijgen we tegengeluiden voorgeschoteld, maar in het echte leven zoeken we juist mensen op die op ons lijken.
Wat betekent dit voor merken? Benut de kracht van verscheidenheid.
Focus op overeenkomsten en normaliseer verschillen
Laat zien wat mensen gemeenschappelijk hebben
Help mensen beter luisteren en nieuwsgierigheid stimuleren
Trend 3: Guidance in een stuurloze wereld
We leven in een tijd waarin traditionele structuren wegvallen. Ontkerkelijking, individualisering en de eindeloze mogelijkheden van technologie hebben ons meer vrijheid gegeven, maar ook meer keuzestress en onzekerheid. Waar vinden we nog richting?
De nieuwe pastoors? Influencers, life coaches en finfluencers. Jongeren zoeken shortcuts om hun leven in te richten. Maar de echte vraag is: wie durft er nog échte richting te bieden?
Merken hebben hier een kans. Bied handelingsperspectief. Geef mensen houvast en help hen zich te oriënteren in een wereld die constant in flux is. Merken die erin slagen om een gids te zijn in plaats van een ruisversterker, bouwen duurzame relaties op.
Waar sta jij?
Positionering gaat niet over waar je staat in de markt. Het gaat over waar je staat in de wereld. Wat je ziet, wat je voelt, en wat je ermee doet.
Het vraagt iets van je als merk. Je moet keuzes durven maken. Kleur bekennen. Eenvoud bieden in een complexe wereld. Hoop geven in een tijd van verwarring.
De vraag is: wat heb jij te doen?
Ik ziek nog even uit, want ik vind dat dat mag. Dat is mijn vrijheid.
En voor wie meegriept: Beterschap.